يادداشت

سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی (۱۲۷۶-۱۳۶۹ش/۱۳۱۵ - ۱۴۱۱ق) از مراجع تقلید شیعه پس از آیت‌الله بروجردی است. مرعشی، از شاگردان عبدالکریم حائری یزدی و آقا ضیاء عراقی بود و نیز از درس سید علی قاضی طباطبایی، سید احمد کربلایی و میرزا جواد ملکی تبریزی بهره برد. گرایش سیاسی او موافق با آیت‌الله خمینی بود و این روحیه در بارزترین شاگردانش نیز دیده می‌شود.

کتاب فضل القرآن

روایت اول :

سیر تاریخی تحول اعجاز ادبی قرآن در معاصر مبتنی بر نظام‌ وارۀ اعجاز قرآن

چکیده مقاله :

به شهادت تاریخ اعجاز ادبیِ قرآن از اولین عوامل جذبِ مخاطب اولیه و تعجیز آن بوده است، اما رویکرد برخی از قوت اثریِ اعجاز ادبی در دوران متقدم و تضعیف آن در معاصر به دلیل اثبات اعجاز معنوی یا محتوایی حکایت دارد.

لذا پژوهش حاضر در پی شناسایی سیر تحول اعجاز ادبی قرآن در معاصر است. از این رو روش پژوهش حاضر تحلیلی و توصیفی، حاصل از گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و اسنادی در منظومه آراء فریقین است .

2. تفسير: كلمه تفسير از ريشه لغوى فسر و هم‌ معنى با سفر، به معنى پرده‌بردارى و كشف مراد و مقصود گوينده و توضيح مراد خداوند متعال از كتاب او و يا بيان معانى آيات قرآن و كشف مقصود و مضمون آنها است.

در تفسير هم به مراد و مقصود متكلم و هم بر متن آيات، توجه مى‌شود و فهم و درك، نخستين مرحله تفسير و سپس تبيين و توضيح و ارائه آنها، مرحله ديگر آن خواهد بود كه همراه با كشف و پرده‌بردارى است؛

فصل در اشاره به بعضى قواى باطنيه است‏

بدان كه خداوند تبارك و تعالى به يد قدرت و حكمتش در عالم غيب و باطن نفس قوايى خلق فرموده داراى منافع بيشمار و آنچه مورد بحث ما است در اين مورد سه قوّه است و آن «واهمه» و «غضبيه» و «شهويه» است.

و هر يك از اين قوا منافع كثيره دارند از براى حفظ نوع و شخص و تعمير دنيا و آخرت، كه علما ذكر كرده‏اند و اكنون ما را به آن احتياجى نيست. و آنچه لازم است در اين مقام تنبه دهم آن است كه اين سه قوّه سر چشمه تمام ملكات حسنه و سيّئه و منشأ تمام صور غيبيه ملكوتيه است.

علامه طباطبايى مفسر عاليقدر شيعه.(1)

علامه محمد حسين طباطبايى نيز در ذيل آيه شريفه هفت، سورۀ آل عمران در بحث محكم و متشابه قرآن و اين كه قرآن داراى مراتبى از معانى است، به حديث سبعة احرف اشاره مى‌نمايد و معتقد است كه حديث مذكور با توجه به ذيل آن مربوط به اقسام خطاب و انواع بيان است؛يعنى ربطى به الفاظ قرآن و قرائات آن ندارد.

مفهوم تفسیر و تفاوت آن با ترجمه

«فَسَرَ» در لغت به معنای روشن نمودن و آشکار ساختن است. از این‌رو، کلمه تفسیر از
باب تفعیل، بیانگر مبالغه در ایضاح و تبیین است. کلمه تفسیر غالباً برای اظهار معانی معقول به کار می‌رود چنان‌که خلیل بن احمد فراهیدی (د175ق)، مؤلف کهن‌ترین کتاب لغت، تفسیر را به معنای بیان و تفصیلِ کتاب دانسته است. راغب اصفهانی

رئیس دانشکده الهیات دانشگاه قم؛

بعد از حوزه علمیه، سنگین‌ترین وظایف معارفی بر عهده دانشکده الهیات است
رئیس دانشکده الهیات دانشگاه قم با بیان اینکه دانشکده‌های الهیات با ظرفیت بالای ۵۰۰ نفر هیئت علمی، نقش بسیار مهمی در گسترش معارف دینی کشور ایفا می‌کنند، عنوان کرد: سه وظیفه اصلی دانشگاه به فرمایش مقام معظم رهبری، تربیت عالم، تولید علم و جهت‌دهی به تربیت عالم و تولید علم است که از مهم‌ترین دانشکده‌ها در تحقق این اهداف دانشکده‌های الهیات کشور هستند و سنگین‌ترین وظایف معارفی بعد از حوزه‌های علمیه بر دوش آن‌هاست.

بندگی کن تاکه سلطانت کنند

تن رها کن تا همه جانت کنند

سر بنه در کف، برو در کوى دوست

تا چو اسماعیل، قربانت کنند

بگذر از فرزند و مال و جان خویش

تا خلیل الله دورانت کنند

عید قربان عید نور و بندگیست

عید انسانیت و بالندگیست

عید آزادی ز قید و بند جان

از تعلق ها رها تا بی نشان

بهر قربانی به قربانگاه دوست

خوشا آنان که با حق آشنایند

مطیع محض فرمان خدایند

چو ابراهیم اسماعیل خود را

فدای امرِ الله می نمایند

ايقاظ ايمانى‏ :

بدان كه ربوبيّت حق تعالى- جلّ شأنه- از عالميان بر دو گونه است:

يكى «ربوبيّت عامّه» كه تمام موجودات عالم در آن شركت دارند؛ و آن تربيتهاى تكوينى است كه هر موجودى را از حدّ نقص به كمال لايق خود در تحت تصرّف ربوبيّت مى‏رساند؛ و تمام ترقّيات طبيعيّه و جوهريّه و حركات و تطوّرات ذاتيّه و عرضيّه در تحت تصرّفات ربوبيّت واقع شود؛

و بالجمله، از منزلِ مادّة الموادّ و هيولاى اولى تا منزل حيوانيت و حصول قواى جسمانيّه و روحانيّه حيوانيّه، تربيت تكوينى، و هر يك از آنها شهادت دهند به اينكه اللَّه- جلّ جلاله- ربّى.