• العربية
  • English
  • فارسی
 
امام جعفرصادق (علیه‌السلام) :

لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِكَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.
اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی می‌کند تا قائم ما اهل بیت(علیه‌السلام) ظهور یابد. (منتخب‌الاثر، ص ٢٥٤)

   
 
 
 

نزول قرآن :


نزول قرآن :
امام ابو الفضل رازى، زرقانى و صبحى صالح‏ :
امام ابو الفضل رازى، صاحب كتاب‏ معانى أنزل القرآن على سبعة احرف، وجه ديگرى را در معناى احرف سبعه پسنديده است كه زرقانى هم به آن معتقد شده مى‏گويد:
آنچه را ما بر گزيديم- در پرتو نور توفيق الهى- از بين آرا، همان است كه امام ابو الفضل رازى در لوايح آن را بيان نموده است. او مى‏گويد: كلام از هفت شكل (حرف) از اختلاف خارج نيست: 1. اختلاف اسم از جهت افراد و تثنيه و جمع و تذكير و تأنيث؛ مانند وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ‏، كه كلمه «امانات» به شكل مفرد هم قرائت شده است.
2. اختلاف در تصريف افعال به شكل ماضى، مضارع و امر؛ مانند آيه شريفه‏ رَبَّنا باعِدْ بَيْنَ أَسْفارِنا؛ كه فعل باعد به شكل امر باعد و ماضى باعد و بعّد نيز خوانده شده است.
3. اختلاف در وجوه اعراب؛ مانند آيه شريفه‏ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ.
به فتح و ضم «را» در كلمه يضارّ .
4. اختلاف به نقص و زياده؛ مانند آيه شريفه‏ وَ ما خَلَقَ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‏، كه الذكر
______________________________
(1) كتاب وى مخطوط مى‏باشد و در دسترس عموم نيست. دكتر حسن ضياء الدين عتر در كتاب الأحرف السبعة به نقل از آن ذكر مى‏كند، ص 160.
(2) مناهل العرفان، ج 1، ص 155 و النشر فى القراءات العشر، ج 1، ص 27.
(3) مؤمنون (23) آيه 8.
(4) سبأ (34) آيه 19.
(5) بقره (2) آيه 282.
نزول قرآن و رؤياى هفت حرف، ص: 136
و الانثى بدون كلمه «ما خلق» هم خوانده شده است‏ .
5. اختلاف به تقديم و تأخير؛ مانند آيه شريفه‏ جاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِ‏، كه به شكل «جاءت سكرة الحق بالموت» نيز قرائت شده است.
6. اختلاف در ابدال و جايگزينى؛ مانند آيه شريفه‏ كَيْفَ نُنْشِزُها، كه ننشرها، نيز با حرف «را» به جاى «زاء» نيز خوانده شده است.
7. اختلاف در لغات (لهجات)؛ مانند آيه شريفه‏ وَ هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ مُوسى‏، كه به فتح و اماله كلمه اتى و موسى نيز خوانده شده است.
زرقانى، وجه پيش گفته را بهترين وجه دانسته و آن را مستند بر استقراى تام در قراآت ذكر مى‏كند، و دكتر صبحى صالح نيز بر آن معتقد است. با اين همه از جهات ذيل قابل مطالعه و بررسى است:
1. هيچ دليل از روايات نبوى بر آن نيست. تنها دليل آن استقرا بود كه به تنهايى كافى نيست و نيازمند به دليل و مؤيد ديگرى است.
2. نخستين مرحله نزول كه بر حرف اول بوده است، بر كدام يك از وجوه هفت گانه مورد نظر، نازل شده است؟ و همين طور در نزول‏هاى دوم و سوم و ...؟
3. هفت وجه ياد شده با يكديگر تداخل دارند. زيرا اختلاف اسما و افعال، خود يك وجه به حساب مى‏آيد.
4. وجوه مذكور با معناى برخى از روايات سبعة احرف، مبنى بر هفت بطن و تبديل جواز كلمات با يكديگر منافات دارد.



 

انجمن‌ها
دانشگاه‌ها
پژوهشگاه‌ها
مراجع عظام
سایر

انتشار محتوای این وبگاه تنها با ذکر منبع مجاز میباشد

X
Loading