لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِكَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.
اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی میکند تا قائم ما اهل بیت(علیهالسلام) ظهور یابد. (منتخبالاثر، ص ٢٥٤)
یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ :
از دیگر توصیف های خاص در مورد جهان آخرت تعبیر: «يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ» است ؛ در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر، و آسمانها (به آسمانهاى ديگرى) مبدل مىشود . (1)
در آیه شده ، از علائم قیامت در آستانه آن ، تبدیل زمین به زمین دیگر است. سوال مهم آن است که مقصود از تبدیل زمین به زمین دیگر، چیست؟
بسیاری از مفسران در این باره اندیشیده اند و نکاتی را بیان کرده اند که به برخی از آنها اشاره می کنیم؛
تبدیل یعنی جا به جایی، یعنی چیزی را از جایی برداریم و در جای دیگری بگذاریم، اما ظاهر زمین عوض می شود یا ذات آن؟
برخی از مفسران می گویند کوه ها و جنگل ها و مانند آنها جا به جا می شود و ذات آنها عوض نمی شود، برخی گفته اند زمین صاف و به رنگ سفید چون نقره در می آید و ظاهر زمین به گونه ای می شود که دیگر خونی روی آن ریخته نشده و گناهی بر آن شکل نگرفته است. (2)
در ظاهر آیه از آسمان هم یاد شده است که تغییر پیدا می کند و تبدیل می شود؛ اما در تمام این تغییر ها به نظر میرسد که چیزی از بین نمی رود و در ماده خلقت زمین و آسمان که خلق شده است ، تغییراتی در آن شکل می گیرد و زمین و آسمانی نو می شود و برای دوره جدیدی از زندگی آماده می شود.
ممکن است مقصود از تبدیل ، فنا و از بین رفتن زمین و آسمان باشد و زمین و آسمان موجود بر اساس آیه شریفه به کلی فانی می شود و زمین و آسمانی دیگر خلق می شود و جای آن را می گیرد. گرچه که با برخی از آیات دیگر سازگاری ندارد که در قیامت قبرها و خاک انسان ها همچنان باقی است و بدن از درون همین زمین بیرون می آید و تغییراتی رخ می دهد .
برخی هم معتقدند که زمين جهنم و آسمان بهشت مىشود و یا مقصود از تبديل زمين كم و زياد شدن آن است ؛ به اين معنا كه كوهها و تپهها و گوديها و درختان همه از بين رفته، زمين مانند سفره، گسترده تخت مىشود، و دگرگونى آسمانها به اين است كه آفتاب و ماه و ستارگان از بين مىروند، و خلاصه آنچه در زمين و آسمانست وضعش عوض مىشود . (3)
----------------------------------------------------------------------------
(1) - ابراهیم، 48
(2) - مجمع البیان ج 6 ص 499. نمونه ج 10 ص 390
(3) - المیزان . ج 12 . ص 88