• العربية
  • English
  • فارسی
 
ـ حضرت مهدی(ع): :

اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی ‌یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.

من ختم‌کنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع می‌نماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)

   
 
 
 

خبر واحد بودن سبعه احرف (3)


هر حديثى، با معيارهاى ارزشيابى، مورد سنجش قرار مى‏گيرد و پس از دارا بودن ملاك‏هاى صحت، مورد استناد واقع مى‏شود. چنين اقدامى در مورد حديث سبعة احرف در نزد شيعه هم شده است. ملاك‏ها و معيارهاى ارزيابى به اختصار چنين است:

وثاقت راوى‏:

منظور از وثاقت راوى، آن است كه راويان در حديث، از نخستين نفر كه از معصوم عليه السّلام نقل مى‏نمايد، تا آخرين نفر، مورد شناسايى قرار گيرند تا معلوم گردد كه مسلمان، حديث شناس و مورد اعتمادند. هم چنين بايد در ضبط حديث از حافظه و دقت كافى برخوردار باشند.

پس از بررسى‏هاى لازم اگر راويان كاملا مورد اعتماد بودند و آن چه را نقل مى‏نمايند، بدون كم و كاست و با دقت بود، آن روايت به شرط دارا بودن ديگر شرايط، مورد قبول خواهد بود.

اگر در سلسله روايتى حتى يك نفر، وضّاع باشد، آن روايت از اعتبار كافى برخوردار نخواهد بود؛ مگر آن كه مؤيداتى بر صحّت آن وجود داشته باشد. به همين خاطر و براى تشخيص حال راويان، علم رجال به وجود آمده است.

تظافر روايت‏:

از ديگر ملاك‏هاى بررسى اعتبار و عدم اعتبار روايت، تظافر آن است. زيرا اگر راويان آن روايت در هر طبقه به حدى باشند كه توافق آنان بر كذب محال باشد، روايت از حدّ تظافر گذشته و به تواتر رسيده است.

نزول قرآن و رؤياى هفت حرف، ص: 249



 

انجمن‌ها
دانشگاه‌ها
پژوهشگاه‌ها
مراجع عظام
سایر

انتشار محتوای این وبگاه تنها با ذکر منبع مجاز میباشد

X
Loading